Biografie

Biografie Johannes Romkes  - geboren 29 september 1917 - overleden 17 juli 1977 -

Johannes Romkes is geboren op 29 september 1917 op Urk te Wijk 2-58. Hij was de middelste zoon van Lubbert en Wiepke Romkes, die in 1913 met elkaar getrouwd waren.  Zijn moeder Wiepke, die zelf al op jonge leeftijd haar beide ouders had verloren, was opgegroeid bij haar grootvader (bebe) Johannes Romkes Lz. Deze bezat een kruidenierswinkel. De vader van Johannes overleed al op jonge leeftijd (1919) en moeder Wiepke bleef dus alleen achter met drie jonge kinderen.  Zij erfde de kruidenierswinkel en kon daardoor in het levensonderhoud van haar jonge gezin voorzien.
Johannes is zijn moeder gaan helpen in de winkel (zijn beide broers Cees en Lub werden visserman) en is dat blijven doen. Hij heeft zo de VéGé kruidenierswinkel mee helpen opbouwen. In de winkel waren naast kruidenierswaren en levensmiddelen ook stoffen, wol, garen en fournituren te koop, tabak en sigaren en huis- en kerkbijbels. Kortom het was echt 'Voor Elck wat Wils'. Dat was ook de naam die de winkel droeg.
Johannes kreeg verkering met Grietje Kramer en ze trouwden op 18 december 1942 en gingen in de woning aan de achterzijde van de winkel (Prins Hendrikstraat). Ze kregen daar drie kinderen (Wiepke, Lummetje ('46) en Lubbert).
Johannes is in de tweede wereldoorlog weggevoerd naar Duitsland en kwam na de bevrijding pas in juli 1945 weer terug in Urk. Zijn vrouw Grietje leefde tot die tijd in onzekerheid of hij nog wel leefde. Groot was dan ook de vreugde toen hij terugkeerde. Jelle 'van de Karre' heeft hem op de terugreis geholpen want hij was ziek en verzwakt. 
Begin jaren 50 werd de winkel verbouwd en vergroot en kocht Johannes een woning in de 'flatten'. Daar op Boterbloemstraat 13 werden dochter Willie ('52) en zoon Cees ('55) geboren. In 1955 ging het hele gezin weer bij de winkel wonen in Wijk 2 en verhuisde bes Wiepke (die was hertrouwd met bebe Hoekstra) naar de Boterbloemstraat.
Johannes werd ouderling bij de Gereformeerde Kerk te Urk en ook zondagsschoolmeester. Hij vervulde die ambten met veel plezier. Hij gaf ook leiding aan een jongensvereniging en was jarenlang scriba. Diep in zijn hart was hij graag dominee geworden maar het leven was nu eenmaal anders gelopen. Hij mocht zich wel graag verdiepen in de Bijbel en had een eigen kantoor dat gevuld was met boeken over kerkgeschiedenis, het Christendom en Bijbelverklaringen. Hij mocht zich daar graag in zijn spaarzame vrije tijd terugtrekken of om zijn huisbezoeken als ouderling voor te bereiden.
Johannes kocht eind jaren vijftig een Spykstaal ventwagen en ging daarmee door Urk om de waren aan de man te brengen. Zoon Lubbert hielp hem regelmatig op de 'truck' en de winkel werd dan gerund door dochter Lummetje.  
Toen dochter Lummetje trouwde werd de 'truck' verkocht en runde Johannes samen met vrouw Grietje en dochter Lummetje nog een aantal jaren de winkel tot 1973. Bessien Wiepke overleed en Johannes moest helaas de winkel beëindigen. Hij vond dit wel erg jammer. Ze verhuisden weer terug naar de Boterbloemstraat. Johannes werd toen archivaris en administrateur bij de Gereformeerde Kerk en was onder meer verantwoordelijk voor de inning van de vrijwillige bijdrage van de gemeenteleden. 
Johannes was zich in de jaren steeds meer gaan verdiepen in de Bijbel en mocht daar graag over vertellen en spreken. Dit heeft hem doen besluiten om een preekconsent aan te vragen binnen de Gereformeerde Kerk. Dit heeft hij ook gekregen in 1957 en dat betekende dat hij als 'lerend ouderling' mocht voorgaan tijdens erediensten binnen de Gereformeerde kerk. Hij ging vaak voor tijdens erediensten in Zeeland, Friesland en Noord-Holland. Dit betekende dat hij op zaterdag met het openbaar vervoer afreisde naar de plaats van bestemming, daar op zondag het Evangelie verkondigde om op maandag in de loop van de dag weer terug te keren. Zijn vrouw Grietje steunde hem in zijn werk binnen de kerk en zorgde voor het gezin als hij 'op pad' was.
Halverwege de jaren zestig toen dochter Lummetje verkering kreeg met Klaas Weerstand, kocht Johannes een DAF33. Het was dan makkelijker om naar de plaats toe te rijden waar hij op zondag voorging. In het begin had hij zelf nog geen rijbewijs maar de Daf had een dubbele bediening en schoonzoon Klaas reed dan met hem mee. Hij heeft zo in vele plaatsen het Woord mogen verkondigen. 
In 1976 werd Johannes ernstig ziek (longkanker) en hij overleed op 17 juli 1977 aan de gevolgen daarvan. Hij heeft tot het laatst toe zijn ambt mogen vervullen en stond ondanks dat hij al ernstig ziek was nog regelmatig op de kansel om het Evangelie te mogen verkondigen. Ook in Urk, voor en tijdens de droevige 'scheuringsperiode', ging Johannes in die tijd nog regelmatig voor in erediensten. Johannes ligt samen met zijn vrouw Grietje begraven op begraafplaats De Vormt te Urk.

Share by: